Maymay sa Magbalantay

“Daghang mga tawo sa katilingban ang di na makatuyhad sa lain-laing rasun, physically and also spiritually. Ang uban di na katuyhad tungod sa sakit, kaluya, ang uban tungod sa kapobrehon, kalisod sa kinabuhi. Wa na silay nawong ikapakita sa mga tawo, maulaw na ba.

Ang uban di na katuyhad tungod sa konsensya, tungod sa konsensya, guilt feelings. Tingali nakahimo og sala nga dako kaayo o nakabuhat og dakong sayop nga ikaulaw na nila. Tungod ana di na sila makatubang og laing mga tawo, sa katilingban maulaw na sila.

Ugaling lang ing-ana atong kahimtang, di gyod sayon.

Pero sayri ninyo nga dunay Diyos nga nagtan-aw ninyo ug maluoy ninyo. Sa atong kalisod, tingali ang uban di na motan-aw nato, pero naay Ginoo nga nagtan-aw nato ug andam nga moayo nato. Moduol lang ta niya, mag-ampo.

Kon wala ta ana nga lisod nga kahimtang, angay ta magpasalamat sa Ginoo. Pero dapat mobati sa mga anaa nga kahimtang, molihok ta nga sila matabangan. Di nato sila ikondena, dili balewalaon, ug labaw sa tanan, di nato sila angay ikaulaw.

Hinuon, as a Church, as a Christian community, we need to do something. Like Jesus, we need to stop, talk with them, to them, and help them. Iampo ba nato sila, dasigon ba nato sila, o tabangan ba nato sila. Og di man gani ta molihok, dako ng problema kay wa ta makahupot sa kasingkasing ni Jesus. Ang kaluoy ug kasingkasing sa Diyos wala nato. Sa ato pa, dili ta Diyosnon.

Kon tinuod ta nga misunod ni Jesus, dapat naa tay buhaton para sa atong mga igsuon nga nagyuko gyod tawn, di na makahangad tungod sa lain-lain nga rason.”